“Eenzaamheid baart mij zorgen”

Wouter du Gardijn is één van de aanjagers van het burgerinitiatief waaruit Coöperatie Ontmoetingsclusters Enschede is voortgekomen. Bevlogen, ambities en vol passie zet de 50-jarige ondernemer zich in voor de stad Enschede. Dit doet hij vrijwillig, doordat hij in de gelukkig positie is dat zijn eigen onderneming inmiddels succesvol is en sinds dit jaar is overgenomen door zijn zoon Rowin du Gardijn. Deze maand viert het bedrijf het 25-jarig jubileum en is du Gardijn Groep B.V. volop in ontwikkeling. Door goed ondernemerschap heeft Wouter de zaken dusdanig staan dat zijn inspanningen tot een minimum beperkt zijn en hij zijn tijd kan investeren in zijn persoonlijke ambitie: Enschede een stukje mooier maken voor iedereen.

Door de ogen van Wouter du Gardijn kijken we naar de huidige situatie van Enschede wat goed weergeeft waar volgens hem de kansen liggen om verandering te realiseren.

Enschede concentreert zich de laatste dertig jaar vooral op de binnenstedelijke ontwikkeling. De binnenstad krijgt hiermee veel aandacht en de focus ligt veelal op Saxion, MST en het stationsgebied. Wij, Coöperatie Ontmoetingsclusters Enschede, richten ons op de wijken buiten de singels.

Vroeger hadden we de textielbaronnen die zorgden voor sociale woningbouw, de aanleg van parken en de speeltuinen in onze stad. Ook stonden ze aan de basis van het ontstaan van vele (sport)verenigingen. Ik vind dit nu, in deze tijden, een verantwoordelijkheid van het huidige bedrijfsleven. De ondernemers moeten haar werknemers, de kinderen en overige familieleden, een mooie en sociale leefomgeving gunnen en iets bijdragen binnen hun mogelijkheden om dit te realiseren.

Neem wijk Twekkelerveld als voorbeeld. Vijfentwintig jaar geleden had deze wijk ruim zeventig winkels, cafés en bedrijfjes. Dit stond voor gemiddeld € 250.000,- omzet. Nu is dat één Albert Heijn met € 18.000.000,- omzet. De zeventig bedrijven gaven allemaal, op jaarbasis, minimaal € 1.000,- uit aan een vorm van sponsoring voor verenigingen, speeltuinen, scholen of andere initiatieven in de wijk. De AH haalt de omzet op van de inwoners uit de wijk, maar investeert niets tot nauwelijks iets. De omzet van de AH gaat naar het hoofdkantoor in Zaandam. Alles is weg uit de wijken. Winkeltjes, cafés, de postbode, de srv man etc. zijn bijna allemaal verdwenen. En hiermee is ook het contact en de verbinding verdwenen. Op straat kan een kind bovendien nauwelijks nog spelen zonder dat het omvergereden wordt door een scooter, auto of elektrische fiets. De ouderen verdwijnen achter de ramen, en er is geen omkijk meer naar doordat we hen niet meer kennen, en er nauwelijks geen contact meer is. Dit alles, en het feit dat er op dit moment in Nederland één miljoen mensen eenzaam zijn, baart mij grote zorgen.

Ik hoop van harte dat met kleine stappen, grote dromen en ambities én een duidelijke stip op de horizon we met Ontmoetingsclusters Enschede veranderingen kunnen realiseren. Samen met de ondernemers. Voor en door de inwoners van de wijken van onze mooie stad Enschede.